Σελίδες

Συνολικές προβολές σελίδας

Κυριακή 19 Μαΐου 2013

Άνω Λιόσια: το φρούριο της Xρυσής Aυγής




Αναλυτικό ρεπορτάζ του bloggers-tv.gr 


Πρωινή επίσκεψη σε τράπεζα: νεαρός, με ανιστόρητο θράσος, μπαίνει για συναλλαγή με τη γνωστή μαύρη μπλούζα: «Χρυσή Αυγή – Πυρήνας Άνω Λιοσίων».
Απογευματινός καφές στην πλατεία: θορυβώδη μηχανάκια περνούν σε παράλληλη διάταξη. Οι «κάγκουρες» που παλαιότερα, μειδιάζοντας,  έβλεπες  να μαρσάρουν, έχουν αντικατασταθεί με νέο- στρατολογημένους χρυσαυγίτες. Ομοιόμορφα ντυμένους...
Βράδυ, πλατεία Μητροπόλεως (από τα πιο κεντρικά σημεία των Άνω Λιοσίων): πολλοί άντρες, αρκετές γυναίκες, ξυρισμένα κεφάλια, μπόλικη τεστοστερόνη: στα γραφεία της Χρυσής Αυγής διεξάγεται εκδήλωση "ιδεολογικής διαπαιδαγώγησης"  με κάποιο υψηλόβαθμο στέλεχος…
Η καθημερινότητα στα Άνω Λιόσια (ουσιαστικά τον ενιαίο μετά -Καλλικράτη Δήμο Φυλής) σημαδεύεται από τις παρεμβάσεις της Χρυσής Αυγής. Η δράση της εξαπλώνεται σαν επιθετικής μορφής καρκίνος στην υποβαθμισμένη περιοχή. Το μίγμα ήταν από παλαιότερα εκρηκτικό: χωματερή, διεφθαρμένοι τοπικοί παράγοντες, κοινότητα τσιγγάνων σε διενέξεις με άλλες υποομάδες, παρβατικότητα, φτώχεια.
               Χ.Υ.Τ.Α Φυλής: το χρόνιο πρόβλημα της περιοχής, Οι τοπικοί πολιτικοί ιθύνοντες θυσίασαν την υγεία των κατοίκων και την περιβαλλοντική προστασία για τα "αντισταθμιστικά".
Κάπως έτσι άρχισαν τα πρώτα επικίνδυνα κύτταρα να βγαίνουν: «να ξεβρομίσει ο τόπος»! Αυτό, περίμεναν να ακούσουν. Τους το είπε πρώτος ο γνωστός Κασσιδιάρης, ο skinheadθαυμαστής των Waffen SS που μέσα στο πλυντήριο των διαπλεκόμενων media μετατράπηκε σε λίγους μήνες σε φέρελπι πολιτικό. Ήταν η πρώτη μεγάλη και ανοικτή εκδήλωση της οργάνωσης στην περιοχή, λίγο πριν τις πρώτες εκλογές (της 6ης Μαϊου). Ο χώρος του ΚΑΠΗ ήταν κατάμεστος και ο Κασσιδιάρης παραληρούσε για «νάρκες κατά προσωπικού στα σύνορα» προκειμένου να αποκρουστούν οι «εισβολείς λαθρομετανάστες». Ο εχθρός είχε ήδη κατασκευαστεί. Και η τεράστια ανεργία στην εργατική γειτονιά των Άνω Λιοσίων πρόσφερε απλόχερα το χώρο για να στεριώσει ο ακροδεξιός μύθος: «κάθε λαθρομετανάστης και ένας έλληνας άνεργος».
Ο ίδιος ο Κασσιδιάρης διάλεξε τα φιλόξενα, πλέον, Άνω Λιόσια, για την πρώτη του δημόσια εμφάνιση μετά τον τηλεοπτικό τραμπουκισμό εναντίων των 2 βουλευτίνων, στα νέα γραφεία των νεοναζί. Και καταχειροκροτήθηκε από πλήθος στο οποίο και οι γυναίκες αποτελούσαν διόλου αμελητέα ποσότητα. Έχει εντάξει πολλές στρεβλά πολιτικοποιημένες γυναίκες η εν λόγω συμμορία, αποκρύπτοντας το ρόλο που η ναζιστική ιδεολογία επιφυλάσσει  για τη Γυναίκα. Η απουσία συλλογικότητας, η έλλειψη δομών αλληλεγγύης, η σχεδόν πλήρης απουσία του πολιτισμού (δε μιλάμε για της πανηγυριώτικες φιέστες των δημάρχων που σπαταλούσαν τεράστια ποσά για να φέρνουν ονόματα της «πίστας») έσπρωξε αυτές τις λειτουργικά αναλφάβητες γυναίκες στην αγκαλιά των φασιστών.
                Αρκετές γύναίκες εντάχθηκαν στη τοπική οργάνωση αγνοώντας (;) τις αντιφεμινιστικές αντιλήψεις της χρυσής αυγής.
Το ίδιο συνέβη, απουσία ιστορικής μνήμης, με πολλά νέα παιδιά. Αρκετά μάλιστα εκ των οποίων είναι ομογενείς, προερχόμενα από οικογένειες που έχουν βιώσει τη μετανάστευση στο πετσί τους. Η Χρυσή Αυγή κάνει τρομερή δουλειά στη στρατολόγηση νέων, κατά κύριο λόγω αγοριών, με αποτέλεσμα ήδη κάποια Λύκεια της περιοχής να αποτελούν σφηγγοφωλιές. Πρόσφατα, μαρτυρίες καθηγητών αποδίδουν την προσπάθεια κατάληψης στο 1ο Γενικό Λύκειο σε υποκίνηση της Χρυσής Αυγής, ενώ πριν κάποιους μήνες η προσπάθεια καθηγητών να προβάλουν αντιφασιστική ταινία κατέρρευσε υπό τη μαζική αντίδραση μαθητών που αρνήθηκαν να την παρακολουθήσουν. Ακόμα και σε δημοτικό σχολείο, δάσκαλος άκουσε μαθητή να κάνει λόγο για το «Μελιγαλά» και τους «αναρχοκομμουνιστές»!
Η κατασκευή ιδεολογικής ταυτότητας, μπορεί πιο εύκολα να «δέσει» στα μυαλά και τις ψυχές των εφήβων που βρίσκονται απροστάτευτοι (πολιτικά, μορφωτικά, αισθητικά) στη φαιά προπαγάνδα. Ανατριχιαστικότερο παράδειγμα του βαθμού στρατολόγησης των νέων της περιοχής από τη Χρυσή Αυγή ένα πρόσφατο θλιβερό περιστατικό: όταν ένας 20 χρονος (ήδη ενταγμένος στη ναζιστική οργάνωση) έχασε τη ζωή του σε τροχαίο, τα μέλη της Χρυσής Αυγήςμετέτρεψαν την κηδεία του (με την ανοχή της οικογένειας του θύματος) σε ακροδεξιά μάζωξη όπου έψαλλαν τον «ύμνο» της Χ.Α πριν τον εθνικό ύμνο…
Μόνη δυναμική αντίδραση ως τώρα στην ύπαρξη του φασιστικού αποστήματος, μια διαδήλωση αντιεξουσιαστών που για 2 ώρες ανάγκασε τους χρυσαυγίτες να κλειστούν στα γραφεία τους υπό την προστασία ισχυρών αστυνομικών δυνάμεων. Όπως μας έδειξαν και τα πρόσφατα περιστατικά στον Αγ. Παντελεήμονα, στη σύγκρουση των «άκρων», η ΕΛ.ΑΣ δε δυσκολεύεται να διαλέξει πλευρά…
      Μοναδική ως τώρα μαζική απάντηση στη δράση των νεοναζί, μια αντιφασιστική διαδήλωση στο κέντρο των Άνω Λιοσίων από αντιεξουσιαστές. 
 Την ίδια μέρα της διαδήλωσης, δύο μέρες πριν τις εκλογές της 17ης Ιουνίου, οι φασίστες ξεμύτισαν μετά την αποχώρηση των αντιεξουσιαστών τρομοκρατώντας μεσήλικες στα προεκλογικά περίπτερα ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ (κάποιοι αυτόπτες μάρτυρες μίλησαν και για απειλή με φαλτσέτα) και σπάζοντας το περίπτερο των ΑΝ.ΕΛ (με προκλητικά καθυστερημένη αντίδραση της τοπικής αστυνομίας). Γενικότερα, οι μηχανοκίνητες «περιπολίες» χρυσαυγιτών είναι συχνό φαινόμενο στην περιοχή παρ’ ότι μέχρι τώρα δεν έχουν καταγραφεί ρατσιστικές επιθέσεις. Σε γειτονικό πάντως Δήμο (Αγίων Αναργύρων), με ακόμη μεγαλύτερη κοινότητα μεταναστών, πραγματοποιήθηκαν πρόσφατα επιθέσεις από αγνώστους σε σπίτια συνοδευόμενες από ρίψη μολότοφ.
        Το προεκλογικό περίπτερο των Ανεξάρτητων Ελλήνων, μετά την "παρέμβαση" των χρυσαυγιτών στις 15 Ιουνίου, στην κεντρική πλατεία των Άνω Λιοσίων. 
Ίσως στα Άνω Λιόσια, λόγω της μαζικής απήχησης (η οποία επισφραγίστηκε από το 12,9%  (στον ενιαίο Δήμο Φυλής) της 17ης Ιουνίου (13, 5% στη δημοτική ενότητα Άνω Λιοσίων που είναι και η μεγαλύτερη του Δήμου), οι ντόπιοι χρυσαυγίτες να κρατούν απόσταση από το ωμά βίαιο προφίλ. Περιορίζουν την παρουσία τους σε «περιφρουρήσεις» θρησκευτικών εκδηλώσεων(περιφορές εικόνας) που ανάγκασαν πριν δύο εβδομάδες τον Μητροπολίτη κ. Αθηναγόρα(Ιλίου, Αχαρνών και Πετρουπόλεως) να υπενθυμίσει κατά την πανήγυρη του Ιωάννη του Θεολόγου στα Άνω Λιόσια πως «δε χρειαζόμαστε μπράβους».
    Χρυσαυγίτες "περιφρουρούν", ως μπράβοι, περιφορά εικόνας σε γειτονιά των Άνω Λιοσίων. Ένα συχνό φαινόμενο που δείχνει το οργανωμένο σχέδιο για την εραίωση του ναζιστικού κόμματος στην περιοχή.
Παρ’ όλα αυτά, η τοπική κοινωνία, αν και δε χρειάζεται, ανέχεται τους μπράβους. Οι πλέονκαιροσκόποι «παράγοντες» του τόπου, ανερυθρίαστα, προσκολλούνται στην Τ. Ο των Άνω Λιοσίων οσφριζόμενοι την πιθανότητα επιτυχίας στις επόμενες δημοτικές εκλογές (2014). Χαρακτηριστικά παραδείγματα ο κ. Τσέλας που σε μία νύχτα, από υπεύθυνος Τύπου ενός ανεξάρτητου δημοτικού συμβούλου (από το χώρο του ΠΑΣΟΚ), αναδείχθηκε, ως «εθνικιστής» πλέον, στην αντίστοιχη θέση της τοπικής Χρυσής Αυγής. Ένας άλλος, επιφανής γιατρός, ονόματιΤσακίρης, μετά από πολλές μεταπηδήσεις στην πολιτική του διαδρομή, βρήκε στη ναζιστική θαλπωρή του «νόμιμου πολιτικού κόμματος» του Μιχαλολιάκου τον προορισμό του.
Στις πρόσφατες εκλογές, με επικεφαλής τον Τσακίρη, δεκάδες χρυσαυγίτες περιπολούσαν στο εκλογικό κέντρο (1ο Λύκειο – Γυμνάσιο Άνω Λιοσίων) δίνοντας εικόνα του τι θα συμβεί σε περίπτωση μεγαλύτερης ισχυροποίησης τους. Μια ισχυροποίηση που δυστυχώς δεν είναι διόλου απίθανη. Ο ίδιος ο μπράβος – βουλευτής Παναγιώταρος, σε προεκλογική ομιλία εξέφρασε το στόχο της Χρυσής Αυγής να κατεβάσει δικό της υποψήφιο δήμαρχο στον ενιαίο Δήμο Φυλής και φήμες ήδη ακούγονται πως αυτός θα είναι ο Κασσιδιάρης (αν δεν είναι κάποιος από τους προαναφερθέντες παραγοντίσκους που έχουν μηχανισμό την τοπική κοινωνία).
    Ο Κασσιάρης, ο "Χίμλερ" της χρυσής αυγής, προαλείφεται (σύμφωνα με πληροφορίες) για υποψήφιος δήμαρχος στις επόμενες δημοτικές εκλογές. Εδώ, σε παλαιότερη φωτογραφία με το μπλουζάκι "Waffen SS"...
Από τα παραπάνω φαίνεται ότι η ναζιστική οργάνωση έχει δώσει βάρος στα Άνω Λιόσια. Δεν είναι τυχαίο ότι κάνει πολύ συχνά διανομή τροφίμων (με τη γνωστή ρατσιστική υποσημείωση «μόνο για έλληνες»), πολιτικές εκδηλώσεις (με συμμετοχή βουλευτών της) και συνεχή ενημέρωση του site της που καλύπτει τους Δήμους Φυλής, Καματερού και Αχαρνών. Έχει, στο στρατηγικό της σχεδιασμό, σε προτεραιότητα τα Άνω Λιόσια, ακριβώς διότι είναι από τις πιο ευάλωτες περιοχές. Οι μειωμένες αντιστάσεις των κατοίκων, η απουσία συστηματοποιημένης δράσης της Αριστεράς (με εξαίρεση τα Δίκτυο Αλληλεγγύης με διανομή προϊόντων «χωρίς μεσάζοντες» που έχει στηθεί από πολίτες Ζεφυρίου και Άνω Λιοσίων) και η στρεβλή πολιτική διαπαιδαγώγηση από την πασοκική διοίκηση δεκαετιών έχουν δώσει τον απαραίτητο «ζωτικό χώρο» (που θα έλεγε και ο Χίτλερ) στους χρυσαυγίτες.
    Στα γραφεία που άνοιξε η οργάνωση στην πλατεία Μητροπόλεως των Άνω Λιοσίων (με πολύ υψήλό ενοίκιο), οργανώνει συχνά ομιλίες με στελέχη που ντοπάρουν ιδεολογικά τα λούμπεν και όχι μόνο στοιχεία που έχουν ενταχθεί στις γραμμές της χρυσής αυγής.
Το σχέδιο τους κυλάει άριστα μέχρις στιγμής και η μονιμοποίηση της παρουσίας τους δεν μπορεί να ξεριζωθεί με κάποιες αποσπασματικές κινήσεις (όπως η διαδήλωση μεταφερόμενων, στην πλειοψηφία τους, αντιφασιστών). Είναι αναγκαίο, το υγιές κομμάτι της νεολαίας των Άνω Λιοσίων να αναλάβει πρωτοβουλίες, σε πρώτη φάση πολιτιστικού περιεχομένου, για να ανακόψει την πορεία προς την πλήρη σήψη.
Σε αντίθετη περίπτωση το όνειρο του Παναγιώταρου για ανάληψη της διοίκησης του Δήμου από τη Χρυσή Αυγή μπορεί να γίνει εφιάλτης για τη δημοκρατικό λαό της πολύπαθης περιοχής.


Πολιτικό Κοράκι: Γιατι σιωπάς;;

Πολιτικό Κοράκι: Γιατι σιωπάς;;: Λουζόμαστε τα ψέματά τους. Γευόμαστε την αναξιοπιστία τους. Γιατί ;;

Γιατι σιωπάς;;

Λουζόμαστε τα ψέματά τους.
Γευόμαστε την αναξιοπιστία τους.
Γιατί;;

Ομολογούμε τη Συνενοχή μας.
Ευλογούμε την Ατιμωρησία τους.
Γιατί;;

Σιωπούμε στα πραξικοπήματά τους.
Συναινούμε στις μεθοδεύσεις τους.
Γιατί;;

Καταπίνουμε τρικομματικές σούπες.
Μασάμε εκβιασμούς και διλήμματα.
Γιατί;;

Προσπερνούμε τις Επιδρομές τους.
Συμβιώνουμε με τη Λιτότητα.
Χάνουμε τις δουλειές μας.
Πλημμυρίσαμε με άστεγους και πεινασμένους.
Γιατί;;

Αναπνέουμε τα χημικά τους.
Υπομένουμε τις βουρδουλιές τους.
Γιατί;;

Εξωραϊσαμε την Εξαθλίωση.
Κατανοούμε την Υποταγή.

ΜΑΤΩΝΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟ ΤΟΥΣ. 
ΓΙΑΤΙ;;

Απειλητική επιστολή στη Μουσουλμανική Ένωση Ελλάδας

Απειλητική επιστολή στη Μουσουλμανική Ένωση Ελλάδας
Ευθεία απειλή κατά των Μουσουλμάνων καταγγέλλει ότι δέχθηκε την Παρασκευή η Μουσουλμανική Ένωση Ελλάδας με απειλητικό σημείωμα που ταχυδρομήθηκε επίσημα από κεντρικό ταχυδρομείο των Αθηνών. Η Ένωση ζητεί την παρέμβαση της Πολιτείας για τη διερεύνηση του θέματος.


Σύμφωνα με ανακοίνωση της Μουσουλμανικής Ένωσης, το υβριστικό σημείωμα απειλεί τους Μουσουλμάνους με αίμα, και δίνει διορία ενός μήνα ώστε οι Μουσουλμάνοι, Έλληνες και αλλοδαποί, να εκκενώσουν τη χώρα αλλιώς «θα τους σφάζουν σαν τα κοτόπουλα».

«Το μήνυμα απευθύνεται στους Μουσουλμάνους και όχι γενικά στους μετανάστες (που προς το παρόν είναι στην κορυφή της ρατσιστικής ατζέντας) και αυτό είναι ενδεικτικό ότι είναι απροκάλυπτο το θρησκευτικό μίσος κατά συνανθρώπων», τονίζει η Μουσουλμανική Ένωση.

«Κάθε Μουσουλμάνος είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμος και άφοβος να υπερασπιστεί την πίστη του αδιαφορώντας για τη ζωή του. Βάλλεται η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, βάλλεται το αίσθημα αλληλοσεβασμού και αρμονικής συνύπαρξης, μεταξύ συμπολιτών αλλά η ορθή αντιμετώπιση βρίσκεται στα χέρια της Πολιτείας που καλείται να διασφαλίσει ότι όλοι οι πολίτες της απολαμβάνουν ισονομία και ότι δεν είμαστε έρμαιο σε κάθε ασύμμετρη απειλή» καταλήγει η ανακοίνωση της Μουσουλμανικής Ένωσης.





Πηγή tvxs.gr

Στη φωτό αριστερά η επιστολή, που οι συντάκτες της έχουν γράψει τις χρυσαυγίτικες ανοησίες τους και σε τραγικά αγγλικά

Η Μπούντεσμπανκ κουνάει το δάχτυλο: «Η Γαλλία να πάρει στα σοβαρά τους νέους κανόνες μείωσης του ελλείμματος»

Η Μπούντεσμπανκ κουνάει το δάχτυλο: «Η Γαλλία να πάρει στα σοβαρά τους νέους κανόνες μείωσης του ελλείμματος»
Η Γαλλία έχει ειδική ευθύνη να πάρει τους κανόνες μείωσης του ελλείμματος σοβαρά, ακόμα κι αν αυτό είναι παραπάνω από το στόχο, δήλωσε ο πρόεδρος της Μπούντεσμπανκ, Γιενς Γουίντμαν, σε συνέντευξη που παραχώρησε την Κυριακή.


Ο Γουίντμαν ανέφερε σε γερμανική εφημερίδα ότι η αξιοπιστία των νέων κανόνων της ζώνης του ευρώ θα δέχονταν μεγάλο πλήγμα εάν η ευελιξία τους έφτανε στα όρια από την αρχή. «Οι οικονομικές εξελίξεις σε ορισμένες χώρες είναι όντως ασθενέστερες σε σχέση με άλλες και οι ευρωπαϊκοί κανόνες προσφέρουν, σε τέτοιου είδους περιπτώσεις, ένα ορισμένο βαθμό ευελιξίας», είπε ο Γουίντμαν όταν ερωτήθηκε εάν η κατάσταση στην Ιταλία, τη Γαλλία και τη Σλοβενία θα πάρει περισσότερο χρόνο από το αναμενόμενο προκειμένου να εκπληρωθούν τα κριτήρια σταθερότητας.
\

«Η Γαλλία, όπως επίσης και η Γερμανία, έχουν ιδιαίτερη ευθύνη στην ευρωζώνη και πρέπει να πάρουν σοβαρά τους νέους κανόνες μείωσης του ελλείμματος που τέθηκαν το περασμένο έτος, για τη μείωση του ελλείμματος του προϋπολογισμού», είπε ο Γουίντμαν. Επισήμανε επίσης ότι το δημοσιονομικό έλλειμμα της Γαλλίας είναι «πολύ πάνω από το 3 τοις εκατό. Η αξιοπιστία των νέων κανόνων, σίγουρα δεν θα ενισχυθεί εάν εξαντληθεί και χρησιμοποιηθεί το ανώτατο όριο της ευελιξίας, σχεδόν από την αρχή», δήλωσε ο Γουίντμαν σε τοπική εφημερίδα. «Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε την προσδοκίες να αυξηθούν με τη λογική ότι η νομισματική πολιτική θα καταφέρει να επιλύσει τα προβλήματα».


Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποφάσισε την περασμένη εβδομάδα να δώσει στη Γαλλία δύο παραπάνω χρόνια ώστε να μειώσει το έλλειμμα του ΑΕΠ κάτω από το 3 τοις εκατό, εξαιτίας της κακής οικονομικής προοπτικής της χώρας.

Ο γερμανός υπουργός Οικονομικών, B. Σόιμπλε, επαίνεσε τις μεταρρυθμιστικές προσπάθειες της Γαλλίας και δήλωσε ότι η απόφαση να δοθούν στη Γαλλία δύο παραπάνω χρόνια προκειμένου να μειώσει το έλλειμμά της είναι «αποδεκτή», ανέφερε τοπική εφημερίδα.

«Σε ορισμένες περιπτώσεις θα χρειαστεί περισσότερος χρόνος σε σχέση με άλλες», δήλωσε ο Σόιμπλε, προσθέτοντας ότι δεν θα πρέπει να περνά απαρατήρητο το γεγονός ότι η οικονομική δομή της Γαλλίας είναι διαφορετική από άλλες χώρες όπως της Γερμανίας.

Πηγή: ΑΠΕ

Τα πρωτοσέλιδα των κυριακάτικων εφημερίδων

Τα πρωτοσέλιδα των κυριακάτικων εφημερίδων
















































































2η μέρα: οι πολιτικές και η φυσιογνωμία του νέου κόμματος επί τάπητος στην Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ

2η μέρα: οι πολιτικές και η φυσιογνωμία του νέου κόμματος επί τάπητος στην Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ
Συμμαχίες, ευρώ, αλλά και η φυσιογνωμία του υπό σύσταση κόμματος απασχόλησαν από το πρωί του Σαββάτου τα μέλη της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ.
Σε ό,τι αφορά το τελευταίο ειδικότερα η ενιαία λίστα, η αυτοδιάλυση των συνιστωσών και η εκλογή του προέδρου ήταν τα θέματα που κυριάρχησαν στις ομιλίες. Ενδεικτικά ο Ν. Βούτσης παρατήρησε ότι αυτή την ώρα έχουμε εικόνα διφυούς κόμματος και πρόσθεσε πως «πρέπει να βγούμε από αυτό όλοι μαζί με πολιτικές και προγραμματικές συμφωνίες. Ούτε με επιβολή, αλλά και ούτε με ομηρία».

Από την πλευρά του ο Παναγιώτης Λαφαζάνης επεσήμανε ότι μετά το κόμμα-σιωπητήριο, έρχονται οι κρίσεις και οι καταρρεύσεις. Δύναμή μας είναι οι διαφορετικές απόψεις και αυτές θα τις υπερασπιστούμε μέχρι τέλους.

Από το πρωί της Κυριακής ξεκινούν εισηγήσεις επί των κρίσιμων ζητημάτων και ψηφοφορίες.

Πηγή: Αυγή

Ριζοσπαστική αντεπίθεση, η μεγάλη πρόκληση

Ριζοσπαστική αντεπίθεση, η μεγάλη πρόκληση
Το κύριο άρθρο της Αυγής της Κυριακής
Έχουν περάσει τα χειρότερα; Ο κυβερνητικός ισχυρισμός (δυστυχώς...) διαψεύδεται από τα επίσημα στοιχεία. Η τρόικα ανεβάζει όχι σε 4, αλλά σε 8 δισ. ευρώ τα πρόσθετα μέτρα για το 2015-16. Οι επενδύσεις έπεσαν κατά 20% την τελευταία διετία. Η επιδίωξη του περίφημου πλεονάσματος, σε συνθήκες εντεινόμενης ύφεσης, εξαθλιώνει τους πολίτες, διαλύει τα κοινωνικά δικαιώματα και οδηγεί σε μεγαλύτερη ύφεση. Ακόμη και η επαγγελία του "νέου κουρέματος", που προβάλλεται ως "επιβράβευση της κυβερνητικής επιτυχίας", μετατίθεται για το 2015. Μαζί φυσικά με τα νέα μέτρα που αποκρύπτονται!

Ωστόσο, μέχρι τον Οκτώβριο που θα ξανάρθει για αξιολόγηση η τρόικα, η κυβέρνηση έχει σημαντικά περιθώρια εξωραϊσμού της κρίσης και κινήσεων (τετελεσμένων...), όπως το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Το επόμενο πεντάμηνο ο πρωθυπουργός θα επιχειρήσει να δημιουργήσει μαζί με την εικονική αισιοδοξία για την οικονομία και πλαστή εικόνα για την κοινωνία. Πράγματι η κοινωνία παρουσιάζει εικόνα κόπωσης, ενώ στις δημοσκοπήσεις περίπου ένας στους τρεις πολίτες γέρνει σε στάση πολιτικής αναμονής. Χιλιάδες πολίτες που απειλούνται με απολύσεις ή περαιτέρω περικοπές εισοδήματος δεν καταφεύγουν, όπως συνέβαινε πριν από λίγους μήνες, σε ριζοσπαστικές συμπεριφορές, αλλά περιορίζονται σε "μειωμένες προσδοκίες".

Η κατάσταση αυτή μεταφράζεται από την κυβέρνηση ως "κοινωνική ηρεμία και πολιτική σταθερότητα". Όταν όμως σταθερά οκτώ στους δέκα πολίτες θεωρούν το Μνημόνιο αιτία της κρίσης και της δυστυχίας τους και επτά στους δέκα δεν βλέπουν προοπτικές άμεσης βελτίωσης, οι κυβερνητικοί ισχυρισμοί αποτελούν είτε χυδαία προπαγάνδα είτε ευσεβείς πόθους. Η εμπειρία μάς λέει ότι οι πολίτες δεν προαναγγέλλουν το ραντεβού με την κοινωνική έκρηξη. Οι Πλατείες, το καλοκαίρι του 2011, αιφνιδίασαν... Το ίδιο και τα εκλογικά αποτελέσματα του 2012. Η ηρεμία μοιάζει να προαναγγέλλει νέα έκρηξη. Η εκτίναξη της ανεργίας θα ανάψει και πάλι το φιτίλι, σε συνθήκες μάλιστα ευρωπαϊκής ύφεσης. Ακόμα και η ψευδώνυμη κυβερνητική επαγγελία περί του τέλους του Μνημονίου και της επικείμενης "ανάπτυξης" παραπέμπει σε διαδοχικά Μνημόνια με αναιμική ανάπτυξη και καταθλιπτικά ποσοστά ανεργίας. Γι' αυτό άλλωστε ο ΟΗΕ, προ ημερών, ανακοίνωσε ότι "στην Ελλάδα αυξάνονται οι κοινωνικές ανισότητες, που φέρνουν τη χώρα κοντύτερα στην κοινωνική έκρηξη".

Η προδιαγραφόμενη πολύχρονη ύφεση οδηγεί, για λόγους κοινωνικής αυτοσυντήρησης, σε νέο κύκλο ριζοσπαστικών παρεμβάσεων. Όχι αμυντικών, αλλά επιθετικών, δηλαδή με πρωταρχικό στόχο την υπεράσπιση των δημοσίων αγαθών που καταρρέουν (Υγεία, Παιδεία, δίκτυα ενέργειας). Με συνείδηση ότι η επιτυχία των επιμέρους κοινωνικών αγώνων προϋποθέτει να λυθεί ο κεντρικός κόμπος, δηλαδή να υπάρξει δημοκρατική ανατροπή. Αυτό φοβάται ο Σαμαράς και υιοθετεί τη θατσερική γραμμή, βλέποντας στο πρόσωπο των εκπαιδευτικών τους μεταλλωρύχους, εγκαθιδρύοντας την προληπτική πολιτική επιστράτευση ως στρατηγικό πυλώνα της διακυβέρνησής του, όσης απομένει.

Μόνο πολιτικά μπορούμε να απαντήσουμε σε αυτή τη στρατηγική επιλογή έντασης, εκφοβισμού και ταπείνωσης του λαϊκού παράγοντα. Μια γενική πολιτική αντεπίθεση με τους κινηματικούς και προγραμματικούς όρους της Αριστεράς, ενταγμένη στην άμεση προοπτική κυβέρνησης της Αριστεράς. Αυτό το στοίχημα καλείται να υπηρετήσει το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Με την οικοδόμηση ενός αριστερού - δημοκρατικού κόμματος, με μέλη πολιτικά ισότιμα, με ιδεολογικά ρεύματα, αλλά όχι βαρονείες και "συνιστώσες", ενός κόμματος ικανού να ανταποκριθεί στη μεγάλη πρόκληση.

Επωάζοντας το αβγό του φιδιού Γράφει η Niemandsrose: http://niemandsrose-niemandsrose. blogspot.gr/

Αναρωτιέσαι καμιά φορά πώς προέκυψε η βαρβαρότητα, σε ποιες τρύπες και με ποια τροφή εκκολάφθηκε το αβγό του φιδιού, με ποια αναγνώσματα, ποια τέχνη, ποια ΜΜΕ.
Τα φρικαλέας αισθητικής και εμβληματικής ιστορικής παραχάραξης βιβλία των τηλεπλασιέ καθώς και οι αρχαιόπληκτες εκπομπές στα διάφορα ακροδεξιά κανάλια όπου καλτ μορφές διατράνωναν παρανοϊκές θεωρίες για την καταγωγή των Ελλήνων από τον Σείριο, δεν επαρκούν ως εξηγήσεις. Η δε τέχνη των νεοναζί περιορίζεται στα χωρίς απήχηση ρατσιστικά εμέσματα σε ήχους μπλακ μέταλ του κάθε Καιάδα. Κι όσο για τα ΜΜΕ, οι ελάχιστες φασιστοειδείς φυλλάδες και οι αντίστοιχες πλατφόρμες στα κοινωνικά μέσα δικτύωσης, δεν αποτελούσαν παρά γραφικά και περιθωριακά μέσα, και ως τέτοια δεν θα μπορούσαν να έχουν παίξει καθοριστικό ρόλο στον εκφασισμό της κοινωνίας.
Ας ανοίξουμε λίγο το πλάνο. Στην ταινία «This is England», ο σκηνοθέτης Shane Meadows, με ένα σχεδόν αυτοβιογραφικό σενάριο, επικεντρώνεται στη θατσερική Αγγλία μετά το τέλος του πολέμου των Φόκλαντ, το 1983. Η οικονομική ύφεση, η αυξανόμενη ανεργία, η μεγάλη είσοδος των μεταναστών και η φθορά του μεγαλείου της μητρόπολης δυναμιτίζουν το ρατσισμό και μεταλλάσσουν τους σκίνχεντ σε νεοναζί, που μάλιστα στρατολογούν ένα δωδεκάχρονο πιτσιρίκι δηλητηριάζοντάς του το μυαλό με μίσος και εθίζοντάς το στην ξενοφοβική βία και τον τραμπουκισμό.
Αρχές της δεκαετίας του '90, σε φαινομενικά ανύποπτο χρόνο -αν και δεν υπάρχει ανύποπτος χρόνος αλλά μόνο ανυποψίαστο βλέμμα- ο Βασίλης Ραφαηλίδης περιέγραφε με τη γνωστή του παρρησία και οξυδέρκεια την «Ψυχολογία του φασίστα» στο βιβλίο του «Ιστορία (κωμικοτραγική) του νεοελληνικού κράτους». Τότε, σε ένα κλίμα τάξης, ασφάλειας και οπωσδήποτε εθνικής συμφιλίωσης, ελάχιστοι είχαν τη διορατικότητα και την τόλμη να θίξουν τις εστίες της Ακροδεξιάς με εξαίρεση τον «Ιό» -τότε- στην «Ελευθεροτυπία». Και έμοιαζαν στους πολλούς αλλόκοτα τα έντυπα του δρόμου, τα αφισάκια και τα συνθήματα στους τοίχους που μιλούσαν για φασίστες.
Την ίδια περίοδο, ο ημεδαπός θατσερισμός έκανε τη δουλειά του: άνοιγε τα σύνορα σε φτηνά εργατικά χέρια, έκλεινε «προβληματικές» επιχειρήσεις αφήνοντας περίπου δέκα χιλιάδες οικογένειες στο δρόμο, ενώ συμπράττοντας οι «φιλελεύθεροι» με την... Εκκλησία -ο ορισμός του οξύμωρου- οργάνωναν συλλαλητήρια για τα Σκόπια, συσπειρώνοντας με εθνικιστικές κορόνες και νεο-ορθόδοξες παρλάτες στην επινοημένη, όπως φάνηκε αργότερα, απειλή από τα βόρεια τον «παροιμιώδη μέσο ανθρωπάκο» που περιέγραψε ακριβέστατα ο Βολφ Μπίρμαν.
Το 1993 προβάλλεται στους κινηματογράφους το «Πάνω, κάτω και πλαγίως», όπου ο Μιχάλης Κακογιάννης σχολιάζει με τον πιο παραστατικό κι ευθύβολο τρόπο τα αντανακλαστικά του φιλήσυχου πολίτη σε μία σκηνή: Κάποιο μικροσυμβάν αναστατώνει μέσα στη νύχτα τη μεσοαστική γειτονιά, ώστε να συγκεντρωθούν στο πεζοδρόμιο με τις ρόμπες και τις πιζάμες οι νοικοκυραίοι, οπότε και βρίσκουν ευκαιρία να ξεσπαθώσουν πως «γέμισε η Αθήνα πόρνες, ναρκομανείς, επαμφοτερίζοντες, κίναιδους» μέχρι πως «φοβάσαι πια να κυκλοφορήσεις στο κέντρο μη φας καμιά ρουκέτα στο κεφάλι στις 13 (!) του Νοέμβρη»...
Αργότερα, το 2004, σε ένα κλίμα επίπλαστης ευφορίας και ευημερίας, όταν πια το λάιφσταϊλ είχε αλώσει για τα καλά το δημόσιο λόγο, όταν πλέον ο πολιτικός λόγος είχε εκχωρηθεί ή οικειοποιηθεί από «σταλινικά απολιθώματα», όπως αποκαλούσαν το ΚΚΕ, και από τους «γνωστούς-αγνώστους», οι φιέστες του Euro 2004 και η αίγλη των Ολυμπιακών αναζωπύρωναν ανενόχλητα τον εθνικισμό που αποτυπωνόταν στα «Αλβανέ, Αλβανέ, δεν θα γίνεις Ελληνας ποτέ» και άλλα τέτοια συνθήματα. Να μην ήταν και τόσο αθώα η συμμετοχή, η ανοχή ή η αδιαφορία μας εκείνα τα χρόνια σ' αυτά τα φαινόμενα;
Αλλά τώρα, ποιος να δυσαρεστήσει με μομφές τον «παροιμιώδη μέσο ανθρωπάκο», όταν αποτελεί την κρίσιμη μάζα που θα καθορίσει με την ψήφο της τα αυριανά εκλογικά αποτελέσματα; Αυτό το γιγάντιο τέρας του φιλήσυχου πολίτη ποιος να το ενοχλήσει, όταν είναι απόλυτα βέβαιο πως μόνο την οργή του θα δρέψει; Μόνο παραληρηματικά ο Βίλχελμ Ράιχ θα του απευθύνει το βιβλίο «Ακου Ανθρωπάκο». Και η ποίηση το ίδιο παραληρηματικά με τον Αζίζ Νεσίν στο «Σώπα, μη μιλάς» και τον Μάρτιν Νίμελερ στο αντιναζιστικό «Πρώτα ήρθαν...». Κι όσο για μας, που αρθρώνουμε δημόσιο λόγο, ας γινόμαστε και λίγο δυσάρεστοι στους εαυτούς μας και στους δικούς μας. Η αυτοκριτική είναι επώδυνο, αλλά πολύτιμο δώρο. Ή όπως το έγραφε ο Γιώργος Μανιάτης στα Εξεργα: «Αυτός που έχει φίλους δεν πρέπει να γράφει. Και αν πρόκειται οπωσδήποτε να ενδώσει, ας φροντίζει να τους χάνει πρώτα».

Η λίστα ιστολογίων μου

Η λίστα ιστολογίων μου