Μαύρα κοράκια” πάνω στον μαθητή που τους τάπωσε

Γράφει ο kokkiniotis

Δημοσιεύσαμε χθες –με ιδιαίτερη συγκίνηση- το κείμενο του μαθητή της Α΄ Λυκείου του 1ου Λυκείου Δραπετσώνας Κωνσταντίνου Μανίκα.

Με εξαιρετικά ευθύβολο λόγο που εκπλήσσει αλλά και προδίδει ευρύτερη κοινωνική μόρφωση, παίρνει ξεκάθαρη θέση υπέρ του αγώνα των καθηγητών ο νεαρός μαθητής. Πιο ξεκάθαρη δεν γίνεται, ας το κρατήσουμε αυτό.

Όποιος και όποια δεν το έχει δει, αξίζει να το διαβάσει: Ποιος παίζει με το μέλλον μου;

Το κείμενο αυτό έκανε το γύρο του διαδικτύου, θραύση στο facebook,προκάλεσε μεγάλη αίσθηση στα ΜΜΕ και απέσπασε πολύ συγκινητικά θετικά σχόλια.

Το απλούστερο από αυτά:

«Μπράβο αγόρι μου και συγχαρητήρια στους γονείς σου που σε μεγάλωσαν σωστά!!!!»

Ας το κρατήσουμε και αυτό.

Όπως ήταν ίσως φυσικό, κάθε είδους κοράκια πέσανε πάνω στον δεκαεξάχρονο μαθητή της Α’ Λυκείου. Θεωρείται φαίνεται φυσιολογικό να δημοσιολογούν όλοι οι ΜΜέδες παπαγάλοι της άθλιας τρικομματικής κυβέρνησης στο όνομα των μαθητών χωρίς οι ίδιοι να έχουν το δικαίωμα του λόγου.

Θα περίμενε κανείς την κλασική αντιμετώπιση: διακριτική υπονόμευση ‘με το γάντι’ με ταυτόχρονο έπαινο του “νεαρού μαθητή” που “με τη φλόγα της νιότης” κλπ. συνοδευόμενη από τα γνωστά τετριμμένα κλισέ του στυλ: ‘όποιος στη νιότη του δεν είναι αριστερός δεν έχει καρδιά, όποιος μεγαλώνοντας παραμένει αριστερός δεν έχει μυαλό’.

Διάολε, αναγνωρίζει κανείς ότι τα βάζει με ένα παιδί και μάλιστα προικισμένο, οπότε αυθόρμητα ο αναγνώστης τίθεται ‘υπέρ του αδυνάτου’…

Είναι τέτοια όμως η κεντρικότητα της σύγκρουσης και η πολιτική βαρύτητα της απεργίας των καθηγητών που δεν αφήνει περιθώρια για παρόμοιες ‘αστικές αβρότητες’. Έτσι, μαζί με τους καθηγητές, “επιστρατεύονται” και άλλες μέθοδοι.

“Μαύρα κοράκια’ πέσανε πάνω στον Κωνσταντίνο για να πάρουν την εκδίκησή τους. Στην αρχή, αμφισβητήθηκε ότι πρόκειται για υπαρκτό πρόσωπο(!), με τέτοιους βαθμούς και τέτοιες απόψεις.

Η συνέχεια ήταν πιο εντυπωσιακή. Σταχυολογούμε δύο μόνο περιπτώσεις.

Η εφημερίδα «Το Παρασκήνιο» δημοσιεύει σε περίοπτη θέση στον ιστότοπό της, στη στήλη «Ο αιρετικός», το σχόλιο«Καθηγητές, υποκριτές και φαρισαίοι».  Ας το διαβάσουμε:

Φυσικά και δεν προτίθεμαι να απαντήσω σ’ ένα 16χρονο μαθητή. Εχει τις απόψεις του, έχω τις δικές μου, που δεν συμπίπτουν με τις δικές του, πάει και τελείωσε. Ούτε μπορώ να αντιδικήσω με ένα 16χρονο.

Δεν μπορώ όμως να μη σχολιάσω εκείνους που «περιφέρουν» την επιστολή του μαθητή στο διαδίκτυο και την χαρακτηρίζουν «συγκλονιστική».

Ολοι τους, που καμαρώνουν γιατί ένας μαθητής απευθύνει το «κατηγορώ» στους πολιτικούς και τους δημοσιογράφους για όσα συμβαίνουν στη χώρα, αλλά κανείς δεν τολμάει να πει ότι «φταίμε όλοι μας» που τα σχολεία δεν έχουν θέρμανση.

Και εμείς οι καθηγητές φταίμε που τόσα χρόνια αντί να διαπαιδαγωγούμε τα παιδιά, κοροϊδεύουμε και λέμε «δεν θα βγάλω εγώ το φίδι από την τρύπα».

Και εμείς οι ελεύθεροι επαγγελματίες φταίμε που τόσα χρόνια δεν κόψαμε μία απόδειξη, που καμαρώναμε για τα παιδιά μας, γιατί οι δάσκαλοι έβαζαν σε όλα (μα όλα) δέκα με τόνο, που ψηφίζαμε τους πολιτικούς (που τώρα ανακαλύψαμε ότι φταίνε για όλα τα δεινά του κόσμου) και που περνάγαμε τα βράδια, παρακολουθώντας ειδήσεις και καμαρώνοντας τους μεγαλοδημοσιογράφους στα κανάλια.

Όσοι χαρακτηρίζουν συγκλονιστική τη συγκεκριμένη επιστολή, με την οποία ένας μαθητής ζητά από τους καθηγητές να μην κάνουν πίσω στην απεργία τους, θα έπρεπε πρώτοι και καλύτεροι να τα είχαν βάλει με τους λουφαδόρους καθηγητές. Αυτοί, όπως όλοι μας, στερούν τα όνειρα των παιδιών. Γιατί τα μαθαίνουμε να ζουν σε εικονική πραγματικότητα, να συνηθίζουν στο εύκολο και το υλικό.

Αβέρκιος Λουδάρος

Δεν μας φαίνεται και πολύ …αιρετικό, αλλά τέλος πάντων. «Φυσικά και δεν προτίθεμαι να απαντήσω σ’ ένα 16χρονο μαθητή», «Ούτε μπορώ να αντιδικήσω με ένα 16χρονο.» (αυτόματα ο Κ. Μανίκας, και, έμμεσα, οι απόψεις που αυτός εκφράζει, τίθενται σε υποδεέστερη θέση καθότι «δεκαεξάχρονος»).

Αναμενόμενα όλα αυτά. ‘’Δεν μπορώ όμως να μη σχολιάσω εκείνους που «περιφέρουν» την επιστολή του μαθητή στο διαδίκτυο και την χαρακτηρίζουν «συγκλονιστική».’’

Μάλιστα. Ιπποτικός δήθεν προς τον νεαρό που έχει το ακαταλόγιστο, του τα ρίχνει πλάγια χτυπώντας όσους περιφέρουν την επιστολή του στο διαδίκτυο. Θάπρεπε ίσως αφού τη γράψει, να τη διπλώσει και να την κρατήσει στο συρτάρι του… ‘Δεν προτίθεμαι να απαντήσω’, πλην όμως το κάνω γιατί η γλώσσα του μαθητή σπάει κόκκαλα και έχει προκαλέσει τεράστια αίσθηση στο διαδίκτυο.

Όπως και αν έχει, η καλή εφημερίδα, έχει αναρτήσει και το κείμενο του μαθητή και μάλιστα σε χρόνο προγενέστερο του ‘αιρετικού’ σχολίου (Η επιστολή και ο έλεγχος του άριστου μαθητή που προκαλεί πανικό στο Facebook).

Δημοσιογραφική δεοντολογία θα πει κανείς. Ας μη βιαζόμαστε όμως: Υπάρχει μια μικρή λεπτομέρεια. Το κείμενο του Κ. Μανίκα παρουσιάζεται κάτω από την εξής εισαγωγή:

«Τον γύρο του διαδικτύου κάνει η επιστολή του μαθητή Κωνσταντίνου Μανίκα μέσω τις οποίας κατακρίνει τις απεργίες των καθηγητών εν μέσω Πανελληνίων εξετάσεων. Η εν λόγω επιστολή έχει ήδη αναρτηθεί σε εκατοντάδες προφίλ στο Facebook αλλά επειδή ήταν αρκετοί εκείνοι που αμφισβήτησαν την γνησιότητα της επιστολής δόθηκε στην δημοσιότητα ο σχολικός έλεγχος του μαθητή της προηγούμενης σχολικής χρονιάς.»
(Η υπογράμμιση –και η ορθογραφία- είναι της εφημερίδας)

Βλέπεις Κωνσταντίνε, ό, τι και να γράψεις, τα ΜΜΕ θα το εγγράψουν όπου θέλουν αυτά… Το ότι ο έλεγχος του μαθητή έχει δημοσιευθεί από την αρχή (βλ. αρχική δημοσίευση εδώ) και δε δόθηκε στη δημοσιότητα εκ των υστέρων είναι βέβαια το λιγότερο.

Ας μην βιάζεται όμως κανείς να ‘καταδικάσει’ την εφημερίδα της δεξιάς, υπάρχουν και χειρότερα.

Σε ανανεωτικό ιστολόγιο  και μάλιστα της (ούτως ειπείν…) αριστεράς διαβάσαμε άλλη ιερεμιάδα κατά του μαθητή: Προς οργισμένο νέο επιστολή

Την παραθέτουμε ολόκληρη [με κόκκινο τα σχόλιά μας]